Werknemers lokken met aflossing studieschuld, slimme zet of dure grap?
Geplaatst op: 24-07-2025, 08:59:54
Om jong talent aan te trekken wil ik (een deel van) de studieschuld van nieuwe werknemers aflossen. Hoe pak ik dat fiscaal handig aan?
Met de werkkostenregeling (WKR) kun je onbelaste vergoedingen geven, waaronder een bijdrage aan de studieschuld. Dat doe je vanuit de zogenoemde vrije ruimte: een deel van de totale fiscale loonsom dat je belastingvrij mag gebruiken voor extra’s. Tot een loonsom van 400.000 euro mag je 2 procent inzetten; over het deel daarboven nog maar 1,18 procent. Maar pas op! Ga je met je vergoedingen boven deze vrije ruimte uit, dan moet je over het bedrag dat erbovenuit steekt 80 procent eindheffing betalen.
Om te voorkomen dat werkgevers via de WKR te hoge bedragen belastingvrij weggeven, kijkt de Belastingdienst naar de gebruikelijkheid: is wat jij uitkeert ongeveer wat in vergelijkbare situaties normaal is? In de praktijk wordt een bedrag van circa 2.400 euro per werknemer per jaar meestal zonder veel discussie geaccepteerd. Zit je daarboven, dan kan de fiscus vragen stellen en een deel van het bedrag alsnog als loon belasten.
Hoe kun je dit aanpakken? Je kunt simpelweg het brutosalaris verhogen, waarna de werknemer met het nettoloon de studieschuld aflost. Dit kost wel extra werkgeverslasten, tenzij je het bedrag – als er nog genoeg vrije ruimte is – aanwijst binnen de WKR zodat het netto kan. Je kunt ook met een cafetariaregeling of individueel keuzebudget brutoloon omruilen voor een netto vergoeding die je binnen de vrije ruimte plaatst. Dat drukt je loonkosten niet extra en werkt goed, zolang je binnen die ongeveer 2.400 euro per persoon blijft. Tot slot is onder bepaalde voorwaarden een belastingvrije uitkering uit een personeelsfonds van de werkgever mogelijk.
Kortom, het afbetalen van de studieschuld is, als je het fiscaal slim aanpakt, een slim lokmiddel voor jong talent.
Marijke Vervoort is fiscalist bij Team Vervoort.
Bron: bijdrage van 24 juli 2025 op dft.nl